27 września w Domu Kultury w Tomaszowie Lubelskim
odbędzie się Przegląd Piosenek Agnieszki Osieckiej.
Organizacja leży po stronie: Zespołu Wokalnego „Rapsodia”, Stowarzyszenia „Razem dla Lubyczy”, Starostwa Powiatowego w Tomaszowie Lubelskim, Wójta Gminy Lubycza Królewska, Centrum Promocji Kultury i Turystyki w Lubyczy Królewskiej oraz Tomaszowskiego Domu Kultury w Tomaszowie Lubelskim.
Wykonawcami legendarnych utworów Agnieszki Osieckiej będą soliści i zespoły muzyczne z powiatu
tomaszowskiego:
VIVO
MARASE
NADZIEJA
PŁOMYK
TAMBURINO
JAWOR
VOCANTES
BELCANTO
Urodziła się 9 października 1936 roku w Warszawie jako córka pianisty Wiktora Osieckiego i Marii Osieckiej z domu Sztechman. W latach 1952-1956 studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Nawiązała wtedy współpracę ze Studenckim Teatrem Satyryków, gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Napisała ich dla STS-u 166. Do roku 1972 zasiadała w radzie artystycznej Teatru.
Od 1954 roku zaczęła również publikować swoją twórczość w prasie – przez cały okres studiów teksty jej piosenek, eseje i reportaże pojawiały się na łamach Głosu Wybrzeża, Nowej Kultury, Sztandaru Młodych i Po prostu. Pierwszy tekst piosenki jaki napisała to „List z wakacji” stworzony w 1955 roku do muzyki M. Lusztiga. Po ukończeniu studiów rozpoczęła naukę reżyserii w Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi, którą ukończyła w 1961 roku.
W latach 1963-68 prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki. Studio prowadziło również działalność wydawniczą. Ponad 500 wydanych piosenek pozwoliło na wypromowanie wielu przyszłych wielkich gwiazd estrady. Dziś jej imieniem nazwane jest jedno ze studiów koncertowych Polskiego Radia. Odbywają się tam występy wielu gwiazd, zarówno polskich jak i zagranicznych.
Najbardziej znana jest jako autorka tekstów piosenek. Teksty Osieckiej śpiewali wszyscy. Wśród tych najbardziej znanych można wymienić choćby te, śpiewane przez Marylę Rodowicz – „Małgośka”, „Niech żyje bal”, Annę Szałapak – „Grajmy Panu”, Edytę Geppert – „Nie żałuję” czy Sławę Przybylską „Okularnicy”. Jej teksty śpiewali również Skaldowie, Magda Umer, Stenia Kozłowska, Krystyna Janda czy Irena Santor. Zespół Raz Dwa Trzy nagrał w studiu jej imienia płytę koncertową z jej piosenkami, zatytułowaną „Czy te oczy mogą kłamać”.
Osiecka napisała ponad dwa tysiące tekstów piosenek. Zostały one zebrane i wydane w takich tomikach – „Żywa reklama”, „Listy śpiewające”, „Sztuczny miód”, „Śpiewające piaski”, „Sentymenty”, „Za chwilę”, „Kolory” czy też „Wyszłam i nie wróciłam”. Ponadto jej poezję można również przeczytać w tomikach wierszy – „Śpiewające piaski”, „Opisanie szopki”, „Imionnik z kwiatem”, „Wada serca”, „Sentymenty” oraz „Za chwilę”.
Agnieszka Osiecka to nie tylko poetka. Pisała również formy prozatorskie, wśród których najbardziej znane są opowiadania „Biała bluzka”, książki fabularne „Czarna wiewiórka”, „Salon gier”, wspomnieniowe „Szpetni czterdziestoletni”, „Na początku był negatyw”, „Rozmowy w tańcu”. Pisała także dla dzieci – wspomnieć tu należy choćby takie bajki jak „Dzień dobry Eugeniuszu”, „Wzór na diabelski ogon”, „Ptakowiec” czy „Szczególnie małe sny”.
Znana była także ze współpracy z teatrem. Wspaniałe były jej adaptacje Singera – „Sztukmistrz z Lublina”, „Wilki” i „Darcie pierza”. Od 1994 roku związana była z Teatrem Atelier w Sopocie. Ta współpraca przyniosła najdoskonalsze według krytyków w jej artystycznym dorobku i niestety ostatnie sztuki i piosenki. Po śmierci została patronką tegoż teatru. W nim to właśnie co roku odbywają się półfinałowe koncerty konkursu na interpretację piosenek poetki „Pamiętajcie o Osieckiej”.
Osiecka pisała również dla “Literatury”, “Kultury” i “Polski”. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W 1997 roku w Opolu odbył się koncert poświęcony twórczości Osieckiej zatytułowany „Zielono mi” wyreżyserowany przez Magdę Umer. Wystąpiła w nim cała plejada gwiazd polskiej sceny muzycznej. Koncert, choć planowany jeszcze za życia poetki, przerodzić się musiał w wydarzenie wspomnieniowe o artystce. Osiecka nie doczekała dnia imprezy. Zmarła 7 marca 1997 w wyniku choroby nowotworowej i została pochowana na warszawskich Powązkach.
Prywatnie w jej życiu liczyli się tylko dwaj mężczyźni – Marek Hłasko oraz Daniel Passent, z którym miała jedyną córkę – Agatę. Ta, po śmierci matki, założyła Fundację Okularnicy, która opiekuje się dorobkiem artystycznym Osieckiej. Wydaje między innymi czternastotomowy „Wielki śpiewnik Agnieszki Osieckiej”. Poetka mawiała, że jej związek z piosenką miał być romansem obliczonym na studenckie wakacje, a stał się związkiem na całe życie.
