To był wyjątkowy jubileusz, bo i Jubilatka niezwykła. 30 września 2017 r. w świetlicy wiejskiej w Sitańcu odbyło się spotkanie z okazji setnych urodzin Pani Adeli Ostowicz.
Pani Adela większość swojego życia spędziła w Udryczach, dziś jest mieszkanką Gminy Zamość. W przeszłości Jubilatka była nauczycielką, konspiratorką w okresie okupacji, aresztowaną przez gestapo, ale za pomocą sprytnego fortelu udało się ją uwolnić z więzienia; po wojnie przez wiele lat uczyła w Udryczach i prowadziła zespół teatralno-chóralny. Rodzina zgodnie stwierdziła, że do Jubilatki mocniej przylgnęło imię Ada, niż Adela, stąd niektóre napisy na tortach „…dla Ady”.
Spotkanie w świetlicy otworzyli Joanna Bekier – sołtys Sitańca oraz Zbigniew Tchórzewski – prezes Związku Kombatantów i Osób Represjonowanych Ziemi Zamojskiej. Jubilatka przyjęła życzenia od licznie zgromadzonych osób z rodziny, znajomych, sąsiadów, przyjaciół, gości, dyrekcji Szkoły w Sitańcu oraz od przedstawicieli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W imieniu Samorządu Gminy Zamość życzenia składali wójt Ryszard Gliwiński, Wiesław Pośnik – wiceprzewodniczący Rady Gminy Zamość, radny Henryk Rajtar i Joanna Bekier – sołtys Sitańca. Pan Wójt przekazał pani Adeli list gratulacyjny od premier RP, Beaty Szydło.
Specjalnie dla Jubilatki wystąpił również chór „Sitanianie”, który wykonał m.in. pieśni i piosenki partyzanckie, tak bardzo lubiane przez panią Adelę. To szczególne urodzinowe spotkanie nie mogło się obyć bez tortów, jeden z nich ufundował Samorząd Gminy Zamość. Oczywiście, wzniesiono toast i odśpiewano „200” lat w zdrowiu i szczęściu!
Najważniejsze wydarzenia z życia pani Adeli przedstawiła jej córka, Halina, a Zbigniew Tchórzewski odczytał wiersz napisany specjalnie na tę okoliczność. Potem spotkanie dostarczyło wielu wzruszeń, wyjątkowych chwil i wspomnień w gronie bliskich znajomych i rodziny.
Wspomnienia z życia Pani Adeli Ostowicz, na podstawie informacji zebranych przez Zbigniewa Tchórzewskiego:
Adela Ostowicz urodziła się 28 września 1917 r. w Udryczach (powiat zamojski) w rodzinie chłopskiej. Mimo przeciwności i trudnego dostępu do edukacji ukończyła Szkołę Powszechną w 1931 r., a następnie uczęszczała do Seminarium Nauczycielskiego w Zamościu. Rok szkolny 1936/1937 spędziła nauczając w Dębowcu, a w latach 1937-1939 studiowała na Wolnej Wszechnicy Polskiej – Studium Pracy Społecznej w Warszawie.
W pierwszym roku wojny uczyła bezpłatnie w Szkole Powszechnej w Udryczach, ale na kolejny rok nie otrzymała już zezwolenia na pracę w szkole. W grudniu 1939 r. została zaprzysiężona w organizacji podziemnej Związku Walki Zbrojnej przez ówczesnego komendanta rejonu Zamość – „Roberta”. Pełniła niebezpieczną rolę łączniczki na trasie Zamość – Biłgoraj. W domu rodzinnym Adeli Ostowicz odbywały się spotkania działaczy konspiracyjnych. Przez pewien czas ukrywali się tu m.in. kpt. rez. Zygmunt Pomarański z synem, czy płk. Zdzisław Maćkowski z synami. 24 października 1942 r. Adela Ostowicz została aresztowana i osadzona w więzieniu. Przeszła ciężkie „badanie” prowadzone przez gestapowców, pomimo tego nikogo nie wydała. 24 kwietnia 1943 roku została wyprowadzona z więzienia przez ówczesną strażniczkę Halinę Białówną, która działała na polecenie organizacji. W tym samym roku Pani Adela wyszła za mąż i ukrywała się u rodziny w Kolonii Tarzymiechy, a następnie pod nazwiskiem Karolina Szala w Kolonii Czysta Dębina, gmina Gorzków, powiat Krasnystaw. W dalszym ciągu działała w ruchu oporu aż do wyzwolenia w 1944 roku. Pod koniec lipca wróciła wraz z mężem do Udrycz, gdzie oboje zamieszkali z rodzicami Pani Adeli, w zrujnowanym po wojnie, gospodarstwie.
W latach 1944-1970 Adela Ostowicz była nauczycielką w Szkole Powszechnej (w późniejszych latach Podstawowej) w Udryczach. Równocześnie społecznie udzielała się w organizacjach wiejskich, szczególnie w Kole Młodzieży Wiejskiej. Przez wiele lat prowadziła również zespół teatralno-chóralny. Została uhonorowana m.in. odznaczeniami: Odznaka Tysiąclecia w 1966 roku, Złoty Krzyż Zasługi w 1974 r., czy nagrodą Ministra Oświaty.
Przez wiele lat działała w Kole Gospodyń Wiejskich. Przez 4 lata pełniła funkcję przewodniczącej Zarządu Powiatowego Kół Gospodyń Wiejskich w Zamościu. W latach 1959-1970 była przewodniczącą Koła Gospodyń Wiejskich w Udryczach. W latach 1957-1963 Adela Ostowicz pełniła funkcję prezesa Ogniska Związku Nauczycielstwa Polskiego w Starym Zamościu, a następnie Sekretarza (do roku 1972). Ostatnie trzy lata przed odejściem na emeryturę (1970-1973) pracowała w Szkole Podstawowej w Dębinie (gmina Stary Zamość).
W Udryczach zorganizowała Izbę Pamięci Narodowej, która mieściła się w miejscowym domu ludowym. Została wpisana do Złotej Księgi Powiatowej Rady Narodowej jako Zasłużona dla Zamojszczyzny i Zasłużona dla Lubelszczyzny. Pani Adela pracowała także jako ławnik w Sądzie Rejonowym w Zamościu oraz jako kurator społeczny.
W 1981 roku wstąpiła do organizacji Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Od 1989 roku pełniła funkcję sekretarza Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. W latach 1997-2006 była prezesem Koła Gminnego Związku Kombatantów i Osób Represjonowanych Ziemi Zamojskiej.
GOK: AS i JK
