Nadciśnienie tętnicze dotyka ok. 30% dorosłej populacji i stanowi poważny czynnik ryzyka występowania zaburzeń sercowo-naczyniowych. Niekorzystny wpływ na wartość ciśnienia tętniczego krwi wywierają m.in.: wysoka ilość sodu, otyłość, a także nadmierne spożywanie alkoholu.
Udowodniono, że u osób z nadciśnieniem tętniczym, alkohol może być przyczyną oporności na leczenie hipotensyjne oraz stanowić bardzo ważny czynnik ryzyka wystąpienia udaru mózgu, przy czym częściej są obserwowane udary krwotoczne, niż zatorowe.
Alkohol i produkty jego przemiany wywierają niekorzystny wpływ na układ krążenia. Zaburzenia akcji serca, gwałtowne rozszerzenia czy zwężenie naczyń krwionośnych, stymulowane jest przez wiele bodźców w tym również alkohol. Efektem jego spożywania są dodatkowe skurcze serca, zwyżka ciśnienia tętniczego, bóle okolic serca o różnym stopniu natężenia.
Wpływ alkoholu na naczynia krwionośne jest dość złożony. Zaraz po wypiciu nawet małej dawki alkoholu ciśnienie na krótko podwyższa się, po pewnym czasie obniża, a następnie wraca do normy. Jednak jeśli alkohol był spożywany przez okres kilku dni zwyżka ciśnienia utrzymuje się również przez kilka dni. Może to doprowadzić do trwałego nadciśnienia tętniczego.
Stosunkowo niewielu pacjentów zdaje sobie sprawę z tego, że alkohol jest czynnikiem podwyższającym ciśnienie tętnicze i jest bardzo kaloryczny. Wszystkie powyższe stwierdzenia odnoszą się do spożywania alkoholu w nadmiarze. W wielu badaniach stwierdzono, że picie alkoholu w niewielkich ilościach nie szkodzi, a wręcz może mieć działanie ochraniające serce, przez obniżenie ciśnienia tętniczego, korzystny wpływ na gospodarkę tłuszczową i opóźnienie procesu miażdżycowego. Według tych doniesień osoby spożywające alkohol w umiarkowanych ilościach są zdrowsze niż abstynenci. Należy pamiętać, żeby alkoholu nie traktować jako „lekarstwa kardiologicznego”. Jeśli już pijemy „na zdrowie”, róbmy to z głową.
piel. Iwona Kobel
Przychodnia Resort-Med
