Nadciśnienie ciążowe

0
524
Zdjęcie ilustracyjne, fot. pixabay

Nadciśnienie ciążowe to zwiększone ciśnienie krwi ≥140/90 mmHg stwierdzane po raz pierwszy po 20 tygodniu ciąży bez towarzyszącego białkomoczu i powracające do wartości prawidłowych w ciągu 12 tygodni po porodzie. 

Nadciśnienie ciążowe stwierdza się u 5-10% kobiet w ciąży. Ciążę powikłaną nadciśnieniem uważa się za ciążę wysokiego ryzyka i wymaga zwiększonego nadzoru ze strony lekarza.

Wyróżniamy kilka grup nadciśnienia według aktualnych wytycznych.

Klasyfikacja nadciśnienia tętniczego u kobiet w ciąży 

  1. Nadciśnienie tętnicze wcześniej istniejące (nadciśnienie przewlekłe) – rozpoznawane przed ciążą lub do 20. tygodnia ciąży, zwykle utrzymuje się powyżej 42 dni po porodzie. 
  2. Nadciśnienie tętnicze ciążowe – rozwijające się po 20. tygodniu ciąży, zwykle ustępuje w ciągu 42 dni. Jeżeli pojawia się białkomocz powyżej 300 mg/d, jest określane jako stan przedrzucawkowy. 
  3. Nadciśnienie tętnicze wcześniej istniejące z nałożonym nadciśnieniem ciążowym z białkomoczem – nadciśnienie tętnicze wcześniej istniejące z dalszym wzrostem ciśnienia tętniczego i białkomoczem >3 g/d po 20. tygodniu ciąży. 
  4. Nadciśnienie tętnicze niesklasyfikowane przed porodem – początek po 20. tygodniu ciąży, wcześniejsze wartości ciśnienia są nieznane.

Kobiety z nadciśnieniem ciążowym, u których stwierdzono co najmniej jeden z czynników  ryzyka wystąpienia stanu przedrzucawkowego :

  • wiek poniżej 18 lat i powyżej 35 lat 
  • pierwsza ciąża i pierwszy poród 
  • przebycie stanu przedrzucawkowego lub rzucawki przez matkę lub siostrę pacjentki 
  • ciąża wielopłodowa
  • wielowodzie
  • cukrzyca 
  • nadciśnienie tętnicze samoistne lub wtórne 
  • współistniejące schorzenia nerek 

wymagają szczególnego nadzoru i odpowiedniego postępowania. U tych kobiet należy wdrożyć już we wczesnej ciąży leczenie kwasem acetylosalicylowym w dawce 75 mg dziennie, gdyż wykazano, że postępowania takie zmniejsza ponad dwukrotnie częstość występowania stanu przedrzucawkowego oraz IUGR.

Kobiety z nadciśnieniem ciążowym łagodnym i umiarkowanym nie wymagają hospitalizacji i mogą być prowadzone ambulatoryjnie. W przypadku nadciśnienia łagodnego nie stosuje się leczenia przeciwnadciśnieniowego, a ciśnienie kontroluje się nie częściej niż raz w tygodniu. W czasie każdej wizyty lekarskiej należy wykonać badanie moczu (białkomocz).

Kobiety z nadciśnieniem umiarkowanym nie wymagają hospitalizacji, ale stosuje się u nich leki obniżające ciśnienie (lekiem pierwszego rzutu jest metylodopa -ewentualnie labetolol lub nifedypina). U tych kobiet potrzebna jest częstsza kontrola ciśnienia krwi – co najmniej 2 razy w tygodniu oraz ocena białkomoczu. Ponadto zalecane jest badanie czynności nerek, elektrolitów, morfologii krwi, transaminaz oraz bilirubiny. 

Hospitalizacja zalecana jest w przypadku ciężkiego nadciśnienie (wartości ciśnienia 160/110 mmHg lub większe). W warunkach szpitalnych podaje się leki przeciwnadciśnieniowe, aby utrzymać ciśnienie krwi poniżej 150/80-100 mm Hg. Ciśnienie tętnicze kontroluje się co najmniej 4 razy dziennie. Po wyjściu ze szpitala obowiązuje domowa kontrola ciśnienia  dwa razy dziennie.

Ocena dobrostanu płodu polega na wykonywaniu usg- ocena wzrostu płodu, objętości płynu owodniowego oraz ocena przepływu krwi w tętnicy pępowinowej, nie częściej niż co 2 tygodnie. Badanie kardiotokograficzne wykonuje się niż raz w tygodniu. W razie wystąpienia powikłań:  zmniejszenie aktywności ruchowej płodu,  krwawienie z dróg rodnych, pojawiły się dolegliwości bólowe w jamie brzusznej lub pogorszył się ogólny stan zdrowia ciężarnej- badania wykonujemy częściej.

Poród

Poród u pacjentek z nadciśnieniem może odbywać się drogami natury. Jeżeli są ku temu przeciwwskazania lub stan położnicy jest niestabilny zaleca się ukończenie ciąży drogą cięcia cesarskiego.

Okres połogu to czas monitorowania parametrów ciśnienia i korekta dawek leków przeciwnadciśnieniowych. Karmienie piersią jest zalecane pomimo przyjmowania leków.

W sytuacji gdy nadciśnienie utrzymuje się po porodzie należy w ciagu 6-8 tygodni zgłosić się do specjalisty hipertensjologa w celu dalszej diagnostyki i leczenia.

 

Lek. Sandra Sałek 

Poradnia Ginekologiczna Przychodnia Resort-Med

Poprzedni artykułTomaszów Lub: Komary muszą zginąć! Ruszają opryski
Następny artykułDni Krasnobrodu 2019. Znamy PROGRAM 3 – dniowej imprezy
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments