BWA Galeria Zamojska zaprasza na otwarcie wystawy ilustracji i plakatów Edwarda Lutczyna, wybitnego ilustratora i projektanta.
Wystawa będzie przeglądem bogatych i rozmaitych ilustracji mistrza, wykonanych w charakterystycznej dla niego stylistyce. Oprócz rzadko pokazywanych ilustracji, na wystawie nie zabraknie znakomitych plakatów, stanowiących mniej znaną, ale ważną część twórczości artysty.
Wernisaż odbędzie się w piątek, 17 maja 2019. o godz.17.00.
Edward Lutczyn, urodzony 8 VI 1947 r. w Heppenheim pod Frankfurtem n. Menem. Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie; od 1975 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Od roku 1971 projektuje plakaty teatralne, filmowe, reklamowe (w sumie ok.200), druki akcydensowe, znaki graficzne, okładki płytowe, pocztówki, kalendarze wieloplanszowe, programy teatralne, reklamy, znaczki pocztowe, a także animowane czołówki programów telewizyjnych. Czynnie uprawia rysunek satyryczny – siedem własnych zbiorów rysunków : Narysuj mnie tato, O dziatkach i dziadkach. Czarna seria I, Czarna seria II, Czarna seryjka dla dzieci, Jak po sznurku oraz album To tylko żart i ilustrację książkową (zilustrował ponad 130 książek dla dzieci). Współpracuje z wydawnictwami w Niemczech: Pestalozzi Verlag, Harenberg Verlag Hahn Film AG. Wydał serię 30 pocztówek i 10 plakatów autorskich.
Projektował scenografię i kostiumy do teatrów dramatycznych: Teatr im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, Teatr „Syrena” i Teatr „Komedia” w Warszawie, Teatr „Współczesny” w Szczecinie. Współpracował z teatrami lalkowymi : „Pleciuga”
w Szczecinie, „Kacperek” w Rzeszowie, „Lalka” w Warszawie., Teatrem Lalek w Białymstoku, również z Teatrem Lalki Maski i Aktora „Groteska” w Krakowie. Przez szereg lat wykonywał oprawę graficzną Studenckiego Festiwalu Piosenki
w Krakowie.
Zaprojektował komplet postaci do pełnometrażowego filmu rysunkowego „Dawid i Sandy”, a także dekoracje i postacie do dwóch serii (22 odcinki) animowanego serialu „Czarodziej Oz” dla łódzkiej wytwórni „Semafor”. Dla poznańskiego Studia Filmów Animowanych wykonał projekty plastyczne do serialu „Erdal, Kiwi i Buwi”.
Wieloletnia współpraca z czasopismami: „Student”, „Echo Krakowa”, „Przekrój”, „Jazz Forum”, magazyn „Jazz”, „Płomyczek”, „Wiedza i Życie” , „Szpilki”, „Gazeta Wyborcza”, „Reader’ s Digest”, „Playboy”, „Świerszczyk”, Przegląd Tygodniowy”, tygodnik „ITD”, sporadycznie z „Polityką”, „Światem Młodych” i z magazynem „Dom”, zaowocowała tysiącami ilustracji i okładek. W latach siedemdziesiątych prace Edwarda Lutczyna regularnie ukazywały się w satyrycznym magazynie „Pardon” (RFN). Prezentowano je również w rocznikach „Graphis Posters”, „Graphis Annual”
a także w „Modern Publicity”. Miał ponad 60 wystaw indywidualnych, brał udział w ponad 120 zbiorowych w kraju i za granicą. Za dotychczasową działalność artystyczną otrzymał wiele nagród i wyróżnień, międzynarodowych i krajowych.
Nagrody i wyróżnienia:
1973 – „Srebrna Szpilka”, Warszawa
1974 – Wyróżnienie – Ogólnopolska Wystawa Satyry, Łódź
1975 – „Złota Szpilka” i „Brązowa Szpilka”, Warszawa
1976 – II nagroda – I Ogólnopolskie Triennale Satyry, Łódź
1976 – II nagroda – „Autoportret w plakacie”, Kraków (I nagrody nie przyznano)
1976 – „Brązowa Szpilka”, Warszawa
1976 – II miejsce w ankiecie „Szpilek” na najpopularniejszego rysownika, Warszawa
1977 – „Srebrna Szpilka” Warszawa
1977 – III nagroda – Konkurs „Prometeja” na rysunek satyryczny „Młodzi’ 77”, Rzeszów
1977 – Wyróżnienie – Konkurs KAW na najlepszy plakat roku, Kraków
1978 – I miejsce – Konkurs „Życia Warszawy” i KAW na najlepszy plakat miesiąca (październik), Warszawa
1978 – „Brązowa Szpilka”, Warszawa
1979 – Wyróżnienie – „Satyrykon ‘ 79”, Legnica
1980 – „Złota Szpilka”, Warszawa
1980 – I nagroda – Konkurs „Tonpress” KAW na najlepszy projekt okładki płyty gramofonowej (za płytę „UNU” zespołu Perfekt), Warszawa
1984 – I nagroda – Plebiscyt na najpopularniejszy spektakl lalkowy roku (za scenografię), Białystok
1985 – „Srebrna Szpilka”, Warszawa
1985 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za najlepiej wydaną książkę roku „Remament” W. Chotomskiej, ilustracje E. Lutczyn, wydawnictwo „Nasza Księgarnia”
1986 – „Brązowa Szpilka”, Warszawa
1986 – Nagroda Specjalna – Konkurs „Staruszek portier i małe żarcie”, Galeria „Szpilek”, Warszawa 1986 – I nagroda – Plebiscyt na najpopularniejszy spektakl lalkowy roku (za scenografię), Białystok
1990 – I nagroda (ex equo z S.Kitowskim) – Konkurs katalońskiego tygodnika „El Periodico” na malarską interpretację Lecha Wałęsy wybranego przez redakcję na Człowieka Roku ’89, Barcelona
1993 – Wyróżnienie za opracowanie książki „To tylko żart”, wydawnictwo PTWK (Autorski album rysunków E. Lutczyna)
1996 – Wyróżnienie honorowe Dyrektora Muzeum Karykatury za rysunek w Ogólnopolskim Konkursie na rysunek satyryczny o tematyce policyjnej „Posterunek satyry”, Szczytno
2004 – Nagroda Biblioteki Raczyńskich za najlepsze ilustracje do książki dla dzieci „Bractwo Srebrnej Łyżeczki” Liliany Bardijewskiej, Poznań
2004 – Wyróżnienie – Ogólnopolski konkurs na rysunek satyryczny „Leśne żywioły i żywoty”, Warszawa
2004 – III nagroda – Ogólnopolski konkurs na rysunek satyryczny „Telemagia”, Warszawa
2010 – III nagroda – Międzynarodowy konkurs na rysunek satyryczny „Uśmiech Chopina”
2011 – II nagroda – Ogólnopolski konkurs otwarty na rysunek satyryczny „Stop zaśmiecaniu lasów”
